„ Eûzü billâhi mineşşeytânirracîm! Bismillâhirrahmânirrahîm! “.
„ Sığınırım Allâh’a, şeytanın ‘şerrinden’ ki, taşlanmıştır (merhametinden uzaklaştırılmıştır)!*
>7:200, 15:34, 16:98<
Allâh adına… Ki, sonsuz şefkatle merhamet edendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir! “.
16:1 Etâ emrullâhi fe lâ testa’cilûh (testa’cilûhu), subhânehu ve teâlâ ammâ yuşrikûn (yuşrikûne).
Geldi Allâh’ın emri ‘hükmü’ (kesinleşti, belirlendi). Artık acele istemeyin onun ‘olmasını’!* Noksanlık, kusur, âcizlikten ötedir O! Ve yücedir, ortak yakıştırdıkları şeylerden!
>10:53, 10:54, 11:104, 11:105, 14:48, 16:111, 18:47, 20:15, 20:102, 21:104, 29:53, 40:59, 52:9, 70:8, 73:14, 73:18, 79:35, 101:104<
16:2 Yunezzilul melâikete bir rûhi min emrihî alâ men yeşâu min ibâdihî en enzirû ennehu lâ ilâhe illâ ene fettekûn (fettekûni).
Ki, indirir emrindeki melekleri, ruh ile ‘ilhamla’,* kullarından dilediği ‘rızasına uyan’ kişiye. Ki, uyarsınlar ‘İlâh’ olduğunu O’nun! ‘Zât’ı, der ki’: „ İlâh olamaz Benden başka!* Ki, korunun ancak Bana ‘karşı gelmekten’! “.
>5:110, 16:2, 16:102, 17:85, 58:22, 66:12<
>17:44, 26:23, 26:24, 42:11, 59:22, 59:23, 59:24, 112:4<
16:3 Halakas semâvâti vel arda bil hakk (hakkı), teâlâ âmmâ yuşrikûn (yuşrikûne).
‘Allâhû Teâlâ’, oluşumunu yapılandırarak yarattı, gökleri ve yeri hak ile ‘gayeyle’!* ‘O’ yücedir, ortak yakıştırdıkları şeylerden!
>3:191, 30:8, 38:27, 44:38, 44:39, 45:22, 51:56, 75:36<
16:4 Halakal insâne min nutfetin fe izâ huve hasîmun mubin (mubînun).
‘Allâhû Teâlâ’ oluşumunu yapılandırarak yarattı insanı, özümlenmiş damladan! Hâlâ o zaman o ‘insan’, apaçık hasımdır!*
>16:4, 19:67, 21:18, 36:77<
16:5 Vel en’âme halakahâ, lekum fîhâ dif’un ve menâfiu ve minhâ te’kulûn (te’kulûne).
Ve ‘çiftlik’ hayvanları… Ki, ‘Allâhû Teâlâ’ oluşumunu yapılandırarak yarattı onu, sizlere orada ısınılacaklar ve faydaları ‘için’. Ve ondan yersiniz.
16:6 Ve lekum fîhâ cemâlun hîne turîhûne ve hîne tesrehûn (tesrehûne).
Ve sizlere orada güzelliktir (onlara sağlanan sevincin verdiği huzur), onları ‘ağıllarına’ güdüp topladığınızda ve ‘otlaklara’ güdüp saldığınızda.
16:7 Ve tahmilu eskâlekum ilâ beledin lem tekûnû bâlıgîhi illâ bi şıkkıl enfus (enfusi), inne rabbekum le raûfun rahîm (rahîmun).
Ve yüklenir ağırlıklarınız bir beldeye ki, olmadan sizlere, ona ulaşmanız, canlarınıza illâki meşakkatle. Şüphesiz ki Rabbiniz, elbette insaf edendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!
16:8 Vel hayle vel bigâle vel hamîre li terkebûhâ ve zîneh (zîneten), ve yahluku mâ lâ ta’lemûn (ta’lemûne).
Ve atlar ve katırlar ve merkepler ki, binmeniz için onlara ve süs ‘ihtişam için’.* Ve ‘Allâhû Teâlâ’, oluşumunu yapılandırarak yaratır, ‘daha nice’ bilmediğiniz şeyleri de!*
>16:8, 17:70, 36:41, 36:42, 43:12<
Binek araçları: – https://ikra.vision
16:9 Ve alallâhi kasdus sebîli ve minhâ câir (câirun), ve lev şâe le hedâkum ecmaîn (ecmaîne).
Ve Allâh’a ‘kalmıştır’, doğru yolun tayini! Ve ondan sapan ‘da vardır’.* Ve eğer dileseydi (insanı tercihsiz kılmayı, ilhamla, idrak ettirerek), elbette yönlendirirdi sizleri topluca!*
>6:153, 12:108, 15:41, 16:9, 92:12<
>2:256, 5:16, 5:48, 7:178, 9:126, 16:9, 18:29, 31:22, 39:41, 64:11<
16:10 Huvellezî enzele mines semâi mâen lekum minhu şarâbun ve minhu şecerun fîhi tusîmûn (tusîmûne).
O’dur ki Zât’ı, indirdi gökten su, sizlere! Ki, ondandır içilen ve ondandır ağaç. Orada ‘ağacın da yetiştiği meralara, hayvanlarınızı’ salarsınız.
16:11 Yunbitu lekum bihiz zer’a vez zeytûne ven nahîle vel a’nâbe ve min kullis semerât (semereti), inne fî zâlike le âyeten li kavmin yetefekkerûn (yetefekkerûne).
‘Allâhû Teâlâ’, yetiştirir sizlere, onunla ‘meyve-sebze’ ekinleri ve zeytinler ve hurma ağaçları ve üzümler ve her türden mahsuller. Muhakkak ki işte bunda, elbette âyet ‘alâmet vardır’, inceden inceye düşünen bir toplum için!*
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
16:12 Ve sehhara lekumul leyle ven nehâre veş şemse vel kamer (kamere), ven nucûmu musahharâtun bi emrih (emrihî), inne fî zâlike le âyâtin li kavmin ya’kılûn (ya’kılûne).
Ve ‘Allâhû Teâlâ’, riayet ettirdi (hesaplanıp ölçülebilir, kullanılabilir kıldı) sizlere, geceyi ve gündüzü. Ve güneş ve ay ve yıldızlar, riayet ettirilenlerdendir O’nun emrine ‘hükmüne’!* Muhakkak ki işte bunlar, elbette âyetlerdir ‘alâmetlerdir’, akıl yürüten bir toplum için!*
>6:96, 55:5<
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
16:13 Ve mâ zerae lekum fîl ardı muhtelifen elvânuh (elvânuhu), inne fî zâlike le âyeten li kavmin yezzekkerûn (yezzekkerûne).
Ve ne türettiyse sizlere yeryüzünde, ki, renkleri türlü türlüdür. Muhakkak ki işte bunda, elbette âyet ‘alâmet vardır’, hatırda tutacak bir toplum için!*
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
16:14 Ve huvellezî sehharel bahre li te’kulû minhu lahmen tariyyen ve testahricû minhu hilyeten telbesûnehâ, ve terel fulke mevâhira fîhi ve li tebtegû min fadlihî ve leallekum teşkurûn (teşkurûne).
Ve O’dur ki Zât’ı, riayet ettirdi (hesaplanıp ölçülebilir, kullanılabilir kıldı) denizi ki, ondan taze ‘balık’ eti yemeniz için! Ve çıkarırsınız ondan takı ‘inci’ ki, takarsınız onu. Ve görürsün gemileri, orada suları yararak giden. Ve gaye edinmeniz içindir, ‘Allâhû Teâlâ’nın’, liyakatinden. Ve belki şükredersiniz!
16:15 Ve elkâ fîl ardı revâsiye en temîde bikum ve enhâren ve subulen leallekum tehtedûn (tehtedûne).
Ve bıraktı yeryüzünde sağlam ağırlıklar ki, sizlere, ‘Yerkürenizin’ durulma dengelenme ‘sebebidir’!* Ve nehirler ve yollar!* Ki, belki ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlenirsiniz!
16:16 Ve alâmât (alâmatin), ve bin necmi hum yehtedûn (yehtedûne).
Ve ‘daha nice’ alâmetler… Ve yıldızla da ‘yönlenirsiniz’! Onlar, (bu alâmetleri anlayan) ‘Allâhû Teâlâ’nın, razı olduğu yola’ yönlenirler.*
>16:16, 17:107, 17:109, 20:3, 25:73<
16:17 E fe men yahluku ke men lâ yahluk (yahluku), e fe lâ tezekkerûn (tezekkerûne).
O hâlde, o kimse ‘gibi’ midir ki, yaratan, yaratamayan kimse gibi? Hâlâ hatırda tutmaz mısınız!?
16:18 Ve in teuddû ni’metallâhi lâ tuhsûhâ, innallâhe le gafûrun rahîm (rahîmun).
Ve eğer ‘tek tek’ sayarsanız Allâh’ın lütfunu, sayamazsınız onu!* Şüphesiz ki Allâh, elbette fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır;* inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
>4:48, 5:39, 15:49, 17:25, 20:82, 25:71, 28:16, 39:53<
16:19 Vallâhu ya’lemu mâ tusirrûne ve mâ tu’linûn (tu’linûne).
Ve Allâh bilir, sırlarınızı ve açıkladıklarınız şeyleri!*
>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<
16:20 Vellezîne yed’ûne min dûnillâhi lâ yahlukûne şey’en ve hum yuhlekûn (yuhlekûne).
Ve o kimselerin, Allâh’tan ziyade davet ‘dua’ ettikleri ‘kutsallaştırılan zât, put, hiçbir’ şey yaratamazlar! Ve onlar ‘kendileri’, yaratılmışlardır!*
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
16:21 Emvâtun gayru ahyâ’ (ahyâin), ve mâ yeş’urûne eyyâne yub’asûn (yub’asûne).
‘Onlar’ ölüdürler, canlı değillerdir; ve farkında ‘bile’ değillerdir ki, ne ara diriltilirler.*
>16:21, 27:65, 27:66<
16:22 İlâhukum ilâhun vâhid (vâhidun), fellezîne lâ yu’minûne bil âhirati kulûbuhum munkiretun ve hum mustekbirûn (mustekbirûne).
İlâhınız tek İlâhtır! Artık o kimseler ki, inanmazlar âhirete;* onların, kalpleri ‘hakikat bilgisini’ örtmeye şartlanmıştır ve onlar, kibirlenenlerdir.
>2:6, 6:12, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 8:55, 10:39, 10:40, 10:96, 10:97, 17:10, 26:201<
16:23 Lâ cereme ennallâhe ya’lemu mâ yusirrûne ve mâ yu’linûn (yu’linûne), innehu lâ yuhıbbul mustekbirîn (mustekbirîne).
Hiç kuşkusuz ki, Allâh’ın biliyor olduğudur, sırlarını ve açıkladıkları şeyleri!* Muhakkak ki O, sevmez kibirlenenleri!
>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<
16:24 Ve izâ kîle lehum mâ zâ enzele rabbukum kâlû esâtîrul evvelîn (evvelîne).
Ve denildiği zaman onlara ‘hakikati örtmeye şartlanmışlara’: „ Ne indirdi Rabbiniz? “; derler ki: „ Evvelkilerin masallarını! “.
16:25 Liyahmilû evzârehum kâmileten yevmel kıyâmeti ve min evzârillezîne yudıllûnehum bi gayri ilm (ilmin), e lâ sâe mâ yezirûn (yezirûne).
Ki yüklendirilmesi için taşıdıkları ‘günahlarının’ tamamını kıyâmet günü. Ve taşıdıklarının ‘günahlarının’ o kimselerin de; ki, şaşırttıkları, bilgisizce. Ne kötü değil mi, taşıdıkları şey?!
16:26 Kad mekerellezîne min kablihim fe etallâhu bunyânehum minel kavâıdi fe harre aleyhimus sakfu min fevkıhim ve etâhumul azâbu min haysu lâ yeş’urûn (yeş’urûne).
Düzen kurmuşlardı onlardan önceki kimseler de. Ne var ki, geldi Allâh, ‘harap etti’ binalarını, temellerinden. Öyle ki, çöktü tavanları üstlerinden üzerlerine. Ve geldi onlara azap bir yerden ki, ‘bunun’ farkına ‘bile’ varmazlarken.*
>6:42, 6:43, 6:44, 6:45, 7:95, 7:96, 7:97, 7:98, 11:117, 15:4, 19:74, 19:75, 21:6, 23:64, 23:76<
16:27 Summe yevmel kıyâmeti yuhzîhim ve yekûlu eyne şurekâiyellezîne kuntum tuşâkkûne fîhim, kâlellezîne ûtul ilme innel hızyel yevme ves sûe alel kâfirîn (kâfirîne).
Sonra kıyâmet günü ‘Allâhû Teâlâ’ rüsva eder onları ‘ortak yakıştıranları’. Ve der ki: „ Nerede ortaklarım (ilâhlarınız), o kimseler ki, ‘onlar için’ şâkî oldunuz?! “.* Dediler ki, ‘ilhamla’ ilim verilen kimseler*: „ Muhakkak ki, rezillik ve kötülük, bugün inkârcıların başındadır! “.
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
>3:7, 4:162, 17:107, 29:49, 34:6<
16:28 Ellezîne teteveffâhumul melâiketu zâlimî enfusihim fe elkavus seleme mâ kunnâ na’melu min sû’ (sûin), belâ innallâhe alîmun bimâ kuntum ta’melûn (ta’melûne).
O kimseleri ki, vefat ettirirken onları melekler,* ‘günaha sebebiyet vererek’ benliklerine zulmedenleri, o zaman bıraktılar ‘tutumlarını’, teslimiyeti benimseyip; derler ki’: „ Değildik, bir kötülüğe gayret ediyor! “.* Yok şüphesiz ki Allâh, en iyi bilendir; gayret ediyor olduğunuz şeyleri!
>4:97, 6:60, 6:61, 6:93, 7:37, 8:50, 16:28, 16:32, 47:27<
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
16:29 Fedhulû ebvâbe cehenneme hâlidîne fîhâ fe lebi’se mesvel mutekebbirîn (mutekebbirîne).
Haydi dâhil olun, cehennem kapılarından ‘girerek’, kalıcılar ‘olarak’ orada! Oysa ki, elbette ne kötüdür kalınan, kibirlenenlere!
16:30 Ve kîle lillezînettekav mâ zâ enzele rabbukum, kâlû hayrâ (hayren), lillezîne ahsenû fî hâzihid dunyâ haseneh (haseneten), ve le dârul âhıreti hayr (hayrun), ve le ni’me dârul muttekîn (muttekîne).
Ve denildiğinde: „ Ne indirdi Rabbiniz? “ Derler ki: „ Hayrı! “. İyilik eden kimseleredir burada dünyada iyilikler.* Ve elbette âhiret diyarı en hayırlısıdır; ve elbette en güzelidir ‘günahlardan’ korunanların diyarı!*
>16:30, 16:41, 16:96, 16:97, 18:88, 39:10<
>2:195, 7:128, 8:40, 11:49, 13:22, 13:23, 13:24, 13:35, 18:44, 25:15, 28:77, 28:83<
16:31 Cennâtu adnin yedhulûnehâ tecrî min tahtihel enhâru lehum fîhâ mâ yeşâûn (yeşâûne), kezâlike yeczîllâhul muttekîn (muttekîne).
Adn has bahçeleri ‘cennetleri’ ki, dâhil edilirler ona; ki, akar onun altından nehirler. Onlaradır, orada ‘cennetlerde’ diledikleri şeyler. İşte böyle, ödüllendirir Allâh, günahlardan’ korunanları!
16:32 Ellezîne teteveffâhumul melâiketu tayyibîne yekûlûne selâmun aleykumudhulûl cennete bimâ kuntum ta’melûn (ta’melûne).
O kimseler ki, vefat ettirirken onları melekler,* temizce ‘hoş olarak’ diyorlar ki: „ Selâmun aleykum! ‘Esenlik üzerinize!’ dâhil olun has bahçe ‘cennete’, gayret ediyor olduğunuz şeylerden! “.*
>4:97, 6:60, 6:61, 6:93, 7:37, 8:50, 16:28, 16:32, 47:27<
7:43, 18:107, 19:63, 23:11, 39:74, 43:72, 76:22<
16:33 Hel yanzurûne illâ en te’tiyehumul melâiketu ev ye’tiye emru rabbik (rabbike), kezâlike fe alellezîne min kablihim, ve mâ zalemehumullâhu ve lâkin kânû enfusehum yazlimûn (yazlimûne).
‘Hakikati örtmeye şartlanmışlar’ gözlerler, illâki gelmesini mi onlara, melekler* veya gelir Rabbinden emir ‘kıyâmet hükmü’.* İşte bunun gibi uyguladılar, onlardan önceki kimseler de. Ve zulmetmedi onlara Allâh; ve lâkin ‘günaha sebebiyet vererek’, benliklerine zulmediyorlardı.
>4:97, 6:60, 6:61, 6:93, 7:37, 8:50, 16:28, 16:32, 47:27<
>2:210, 5:109, 6:57, 6:58, 10:11, 10:50, 10:51, 13:6, 14:42, 15:8, 16:1, 16:33, 16:61, 17:11, 18:58, 18:59, 25:25, 25:26, 35:45, 39:69, 47:18<
16:34 Fe esâbehum seyyiâtu mâ amilû ve hâka bihim mâ kânû bihî yestehziûn (yestehziûne).
Böylelikle isabet etti kötü gayretleri onlara. Ve sarıverdi onları, onunla alay etmiş oldukları şey.*
>2:15, 6:5, 6:10, 7:101, 10:11, 13:32, 14:42<
16:35 Ve kâlellezîne eşrekû lev şâallâhu mâ abednâ min dûnihî min şey’in nahnu ve lâ âbâunâ ve lâ harremnâ min dûnihi min şey’ (şey’in), kezâlike fe alellezîne min kablihim, fe hel aler rusuli illel belâgul mubîn (mubînu).
Ve derler ki, ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran kimseler: „ Eğer dileseydi Allâh, kulluk etmezdik ki, O’ndan ‘Allâhû Teâlâ’dan’ ziyade bir şeye ‘hizmetle, ibadetle, kutsallaştırılan zât’a, puta’, bizler ve ne de atalarımız!* Ve O’nun ‘emrinden’ ziyade bir şeyi haram ‘caiz olmaz’ kılmazdık! “.* İşte bunun gibi uyguladılar, onlardan önceki kimseler de. Artık elçilerin üzerindeki ‘sorumluluk, İlâhî esasları’ apaçık tebliğ etmekten başka mıdır?
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
>2:170, 6:148, 7:173, 14:10, 16:35, 36:6, 98:5<
16:36 Ve le kad beasnâ fî kulli ummetin resûlen eni’budûllâhe vectenibût tâgût (tâgûte), fe minhum men hedallâhu ve minhum men hakkat aleyhid dalâleh (dalâletu), fe sîrû fîl ardı fanzurû keyfe kâne âkıbetul mukezzibîn (mukezzibîne).
Ve andolsun ki, harekete geçirdik her ümmetten elçi.* Ki, ‘yalnızca’ Allâh’a ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk edin!* Ve kaçının tâğut’tan (Allâhû Teâlâ’yı hiddetlendirenler). Böylelikle onlardan ‘rızasına uyan’ kimilerini ‘razı olduğu yola’ yönlendirdi Allâh.* Ve onlardan ‘müstahik’ kimilerinin üzerlerine sapkınlık gerçekleşti.* Haydi ‘isterseniz’ dolaşın yeryüzünde, böylelikle bakın, nasıl oldu âkıbeti ‘hakikat bilgisini’ yalanlayanların!
>2:38, 2:121, 14:4, 16:36, 39:71, 62:2<
>2:21, 2:153, 2:186, 6:102, 7:55, 7:56, 7:205, 15:98, 15:99, 17:110, 20:8, 59:24, 98:5<
>2:256, 5:16, 5:48, 7:178, 9:126, 16:9, 18:29, 31:22, 39:41, 64:11<
>4:48, 6:88, 7:146, 8:23, 8:51, 9:80, 16:107, 16:108, 40:12, 47:28<
16:37 İn tahris alâ hudâhum fe innallâhe lâ yehdî men yudıllu ve mâ lehum min nâsırîn (nâsırîne).
Sen hırsla üstlerine düştükçe düşsen de, yönlendirilmelerine ‘vesile olup’, o hâlde muhakkak ki Allâh, ‘hakikati örtmeye şartlandıkları için’ yönlendirmez, şaşırttığı kimseyi.* Ve yoktur onlara yardımcılardan.
>2:171, 3:108, 6:104, 7:101, 7:179, 8:22, 8:23, 10:100, 13:19, 17:72, 17:97, 21:45, 22:46, 25:44, 40:35, 64:11, 67:10<
16:38 Ve aksemû billâhi cehde eymânihim lâ yeb’asullâhu men yemût (yemûtu), belâ va’den aleyhi hakkan ve lâkinne ekseren nâsi lâ ya’lemûn (ya’lemûne).
Ve yemin ettiler Allâh’a, olanca yeminleriyle ki: „ Diriltmez Allâh, ölen kimseyi! “.* ‘Ki bu’ vaat, üstlendiği gerçektir!* Ve lâkin ‘bu gerçeği’ insanların birçoğu bilmezler.
>6:29, 6:30, 11:7, 16:38, 16:39<
>11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 14:49, 21:103, 22:56, 24:24, 25:26, 28:66, 30:14<
16:39 Li yubeyyine lehumullezî yahtelifûne fîhi ve li ya’lemellezîne keferû ennehum kânû kâzibîn (kâzibîne).
‘Ki, Allâhû Teâlâ’nın’ belli etmesi için onlara, hakkında ihtilâf ettiklerini. Ve bilmesi ‘belirlemesi’ içindir, o kimseleri ki, ‘hakikat bilgisini’ örtmeye şartlanmışlardır; onların, yalancılar olduklarını.*
>2:168, 2:169, 7:33, 16:116<
16:40 İnnemâ kavlunâ li şey’in izâ erednâhu en nekûle lehu kun fe yekûn (yekûnu).
Ancak ki, sözümüz, bir şey dilediğimiz zaman, dememizdir ki, ona: „ Ol! “; ‘o şey’, hemen ‘harekete geçer, vaktiyle de’ olur!
16:41 Vellezîne hâcerû fillâhi min ba’di mâ zulimû li nubevvi ennehum fîd dunyâ haseneh (haseneten), ve le ecrul âhıreti ekber (ekberu), lev kânû ya’lemûn (ya’lemûne).
Ve hicret ‘göç’ eden kimseler, Allâh için, zulmedildikleri şeylerin ardındandır ki, yerleştirmemiz içindir onları, dünyada iyice.* Ve elbette âhiret ecri daha büyüktür. Keşke biliyor olsalardı!
>16:30, 16:41, 16:96, 16:97, 18:88, 39:10<
16:42 Ellezîne saberû ve alâ rabbihim yetevekkelûn (yetevekkelûne).
Ki o kimseler, sabrettiler ve ‘onlar’ Rablerine itimat edenlerdir.
16:43 Ve mâ erselnâ min kablike illâ ricâlen nûhî ileyhim fes’elû ehlez zikri in kuntum lâ ta’lemûn (ta’lemûne).
‘Yâ Muhammed!’, Ve göndermedik senden önce de ‘hiçbir elçiyi ki’, kendilerine vahyettiğimiz adamlar dışında!* Öyleyse sual edin (bunların kimler olduklarını, hakikat bilgisini) hatırlayan ‘halka’, bilmiyorsanız!
>2:38, 2:121, 14:4, 16:36, 39:71, 62:2<
16:44 Bil beyyinâti vez zubur (zuburi), ve enzelnâ ileykez zikre li tubeyyine lin nâsi mâ nuzzile ileyhim ve leallehum yetefekkerûn (yetefekkerûne).
Ki, ayan beyan ‘deliller’ ve İlâhî sayfalarla ‘gönderildiler’.* ‘Yâ Muhammed!’, Ve Biz indirdik sana ki, ‘hakikat bilgisini’ hatırlatan (Kur’ân-ı Kerîm’i), beyan etmen için insanlara, onlara indirilen şeyleri ‘diğer mukaddes kitapları’!* Ki, belki inceden inceye düşünürler!
>2:38, 2:121, 14:4, 16:36, 39:71, 62:2<
>2:151, 3:164, 3:184, 4:41, 4:166, 6:42, 14:44, 16:44, 16:89, 17:77, 28:47<
16:45 E fe eminellezîne mekerû seyyiâti en yahsifallâhu bihimul arda ev ye’tiyehumul azâbu min haysu lâ yeş’urûn (yeş’urûne).
Öyleyse emin miydiler, kötülüklerle düzen kuran kimseler ki, Allâh’ın çökertmesinden onları, yeryüzünde?* Veya gelir onlara bir azap, bir yerden ki, ‘bunun’ farkına ‘bile’ varmazlarken.*
>6:42, 6:43, 6:44, 6:45, 7:95, 7:96, 7:97, 7:98, 11:117, 15:4, 19:74, 19:75, 21:6, 23:64, 23:76<
16:46 Ev ye’huzehum fî tekallubihim fe mâ hum bi mu’cizîn (mu’cizîne).
Veya alır ‘yakalar’ onları evrilip, çevriliyor ‘dolaşıyorlarken’.* Çünkü onlar değiller ,‘hükmün yerine getirilmesinde, Allâhû Teâlâ’yı’ âciz bırakanlar.
>6:42, 6:43, 6:44, 6:45, 7:95, 7:96, 7:97, 7:98, 11:117, 15:4, 19:74, 19:75, 21:6, 23:64, 23:76<
16:47 Ev ye’huzehum alâ tehavvuf (tehavvufin), fe inne rabbekum le raûfun rahîm (rahîmun).
Veya alır ‘yakalar’ onları, korkarlarken. Buna rağmen, şüphesiz ki Rabbiniz, elbette insaf eden, edendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!
16:48 E ve lem yerev ilâ mâ halakallâhu min şey’in yetefeyyeu zilâluhu anil yemîni veş şemâili succeden lillâhi ve hum dâhırûn (dâhırûne).
Ve görmüyorlar mı ki, Allâh’ın oluşumunu yapılandırarak yarattığı şeyleri? Herhangi bir şey ki, (madde, proton ve nötron), hareket eder onun gölgesi (spin eder, elektron ve pozitron bulutu) sağdan ve soldan* Allâh’ın ‘huzuruna’ yere kapanarak; ve onlar ‘Zât’ının hükmüne’ boyun eğmişlerdir.*
Atomun tarifi: – https://ikra.vision
>2:255, 3:83, 6:59, 13:15, 16:49, 17:44, 22:18, 67:14<
16:49 Ve lillâhi yescudu mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ardı min dâbbetin vel melâiketu ve hum lâ yestekbirûn (yestekbirûne).
Ve Allâh’a ‘huzuruna’ yere kapanırlar, ne varsa göklerde ve ne varsa yerde, mahlûkatlardan ve melekler de!** Ve onlar, kibirlenmezler.
>3:83, 13:15, 16:48, 16:49, 17:44, 17:107, 22:18, 32:15, 41:37, 53:62<
(Allâhû Teâlâ’nın yarattığı tüm ne varsa, Zât’ının koyduğu doğa yasalarına uyup, yaratılış amaçları gereği işlevlerine devam ederler; dolayısıyla, istekli veya isteksiz O’nun buyruğuna riayet etmiş ve kendi usullerince yüceliğini övüp, ibadet etmiş olurlar. Hür iradeyle Allâh’ın rızasını kazananlar ise, O’nun yüceliğini bilinçli bir şekilde över ve ibadet ederler.)
16:50 Yehâfûne rabbehum min fevkıhim ve yef’alûne mâ yu’merûn (yu’merûne).
Korkarlar, üstlerindeki Rablerinden. Ve ifa ederler emredildikleri şeyi.
16:51 Ve kâlallâhu lâ tettehızû ilâheynisneyn (ilâheynisneyni), innemâ huve ilâhun vâhıd (vâhıdun), fe iyyâye ferhebûn (ferhebûne).
Ve dedi ki, Allâh: „ Edinmeyin iki ilâh! “. Ki, sadece O’dur, tek İlâh! ‘Yine dedi ki’: „ Artık yalnızca Benden irkilin o hâlde! “.
16:52 Ve lehu mâ fîs semâvâti vel ardı ve lehud dînu vâsıbâ (vâsıben), e fe gayrallâhi tettekûn (tettekûne).
Ve Zât’ının dır, ne varsa göklerde ve yerde! Ve Zât’ına dır, dîn ‘yücelterek överek, ibadetler’, kesintisiz!** Buna rağmen, Allâh’tan gayrısından mı korunuyorsunuz?
>3:83, 13:15, 16:48, 16:49, 17:44, 17:107, 22:18, 32:15, 41:37, 53:62<
(Allâhû Teâlâ’nın yarattığı tüm ne varsa, Zât’ının koyduğu doğa yasalarına uyup, yaratılış amaçları gereği işlevlerine devam ederler; dolayısıyla, istekli veya isteksiz O’nun buyruğuna riayet etmiş ve kendi usullerince yüceliğini övüp, ibadet etmiş olurlar. Hür iradeyle Allâh’ın rızasını kazananlar ise, O’nun yüceliğini bilinçli bir şekilde över ve ibadet ederler.)
16:53 Ve mâ bikum min ni’metin fe minallâhi summe izâ messekumud durru fe ileyhi tec’erûn (tec’erûne).
Ve ne ‘varsa’ lütuftan sizlere, o hâlde, Allâh’tandır. Sonra bir darlık dokunduğu zaman sizlere, ancak Zât’ına yakarırsınız.
16:54 Summe iza keşefad durra ankum izâ ferîkun minkum bi rabbihim yuşrikûn (yuşrikûne).
Sonra giderdiğimiz zaman mağduriyeti sizlerden, o zaman sizlerden bir kısmı, Rablerine bir ortak yakıştırırlar.*
>6:63, 6:64, 10:12, 10:22, 10:23, 16:54, 30:33, 31:32, 41:49, 41:50, 41:51<
16:55 Li yekfurû bimâ âteynâhum, fe temetteû, fesevfe ta’lemûn (ta’lemûne).
Nankörlük etsinler, onlara verdiğimiz şeylere. Haydi menfaatlenin!* Artık kesinlikle bileceksiniz!*
>3:185, 10:58, 17:18, 17:19, 17:20, 25:15, 57:20<
>11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 14:49, 21:103, 22:56, 24:24, 25:26, 28:66, 30:14<
16:56 Ve yec’alûne li mâ lâ ya’lemûne nasîben mimmâ razaknâhum, tallâhi le tus’elunne ammâ kuntum tefterûn (tefterûne).
Ve ‘Allâhû Teâlâ’ya ortak yakıştıranlar’, belirliyorlar ‘aslını’ bilmedikleri ‘ilâhlarına’ bir nasip.* Ki, onları rızıklandırdığımız o şeylerden. Allâh’a yemin olsun ki, mutlaka sorgulanırsınız, uydurmuş olduğunuz şeylerden (ilâhlar edinmekten)!*
>5:103, 6:136, 16:56, 16:71, 30:28<
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
16:57 Ve yec’alûne lillâhil benâti subhânehu ve lehum mâ yeştehûn (yeştehûne).
Ve ‘yakıştırarak’ kılıyorlar Allâh’a, kızlar.* Noksanlık, kusur, âcizlikten ötedir O!* Ve onlarındır, imrendikleri ‘yakıştırdıkları erkek çocuklar’.
>4:117, 17:40, 37:149, 37:150, 52:39<
>2:116, 10:68, 18:4, 19:88, 19:89, 19:90, 19:91, 19:92<
16:58 Ve izâ buşşire ehaduhum bil unsâ zalle vechuhu musvedden ve huve kezîm (kezîmun).
Ve müjdelendiği zaman onlardan birisi kız ‘çocuk’ ile, gölgeler ‘saklar’ ki, yüzünü kararttı (yüz karası sayar). Ve o, içine atar.
16:59 Yetevârâ minel kavmi min sûi mâ buşşire bih (bihî), e yumsikuhu alâ hûnin em yedussuhu fît turâb (turâbi), e lâ sâe mâ yahkumûn (yahkumûne).
Gözden kaybolur halktan ‘arasından’, onunla müjdelendiği şeyin kötülüğünden. Tutsun mu onu alçaltılmayla, yoksa gömsün mü onu toprağa? Ne kötü değil mi, hükmettikleri şey?!
16:60 Lillezîne lâ yu’minûne bil âhıreti meselus sev’ (sev’i), ve lillâhil meselul â’lâ, ve huvel azîzul hakîm (hakîmu).
O kimseler ki, inanmazlar âhirete;* kötü emsaldir. Ve Allâh’dır, üstünlükte ötesi olmayan emsal.* Ve O’dur, mutlak yüce, eşsiz, benzersiz; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmeden!
>2:6, 6:12, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 8:55, 10:39, 10:40, 10:96, 10:97, 17:10, 26:201<
>16:60, 16:74, 27:9, 30:27, 87:1, 92:20<
16:61 Ve lev yuâhızullâhun nâse bi zulmihim mâ tereke aleyhâ min dâbbetin ve lâkin yuahhıruhum ilâ ecelin musemmâ (musemmen), fe izâ câe eceluhum lâ yeste’hırûne sâaten ve lâ yestakdimûn (yestakdimûne).
Ve eğer sorumlu tutsaydı Allâh, insanları, zulümleri sebebiyle, bırakmazdı onun üzerinde ‘yeryüzünde, hiç’ bir mahlûkatlardan. Ve lâkin erteler onları, adlandırılmış bir vadeye ‘dek’. Artık geldiği zaman vadeleri, ne bir saat ertelenirler ve ne de öne alınırlar.*
>3:145, 6:2, 7:34, 11:104, 15:4, 15:5, 30:8<
16:62 Ve yec’alûne lillâhi mâ yekrehûne ve tesıfu elsinetuhumul kezibe enne lehumul husnâ, lâ cereme enne lehumun nâre ve ennehum mufretûn (mufretûne).
Ve ‘Allâhû Teâlâ’ya ortak yakıştıranlar’, kılıyorlar Allâh’a ki, hoşlanmadıkları şeyleri. Ve vasıflandırarak dilleriyle, en güzelin onların olduğu yalanını.* Hiç kuşkusuz ki, ateşin, onların olduğudur. Ve muhakkak ki onlar, abartılı davrananlardır!
>2:168, 2:169, 7:33, 16:116<
16:63 Tallâhi lekad erselnâ ilâ umemin min kablike fe zeyyene lehumuş şeytânu a’mâlehum fe huve veliyyuhumul yevme ve lehum âzâbun elîm (elîmun).
‘Yâ Muhammed!’, Allâh’a yemin olsun, andolsun ki, gönderdik ümmetlere ‘nice elçileri’ senden önce de!* Fakat süsledi ‘cazip gösterdi’ şeytan, onlara gayretlerini. Çünkü o ‘şeytan’, onların himayecisidir bugün ‘dünyada’.* Ve onlaradır, elem azap.*
>2:38, 2:121, 14:4, 16:36, 39:71, 62:2<
>2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<
>2:39, 2:81, 2:257, 4:56, 10:27, 13:5, 21:39, 36:63, 39:8, 40:6<
16:64 Ve mâ enzelnâ aleykel kitâbe illâ li tubeyyine lehumullezîhtelefû fîhi ve huden ve rahmeten li kavmin yu’minûn (yu’minûne).
‘Yâ Muhammed!’, Ve indirmedik kitabı (Kur’ân-ı Kerîm) sana ki, beyan etmen dışında onlara, hakkında ihtilâf ettiklerini!* Ve yönlendirilmeye ‘vesiledir’ ve bahşedilme, bağışlanma, esirgenmedir inançlı bir toplum için!*
>2:41, 2:89, 2:91, 2:101, 4:47, 5:48, 6:91, 9:30, 9:31, 35:31, 46:12, 98:94, 98:5<
>2:2, 7:52, 10:38, 10:57, 16:102, 17:82, 17:106, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195<
16:65 Vallâhu enzele mines semâi mâen fe ahyâ bihil arda ba’de mevtihâ, inne fî zâlike le âyeten li kavmin yesmeûn (yesmeûne).
Ve Allâh, indirdi gökten su; ki, böylelikle yaşattı onunla yeryüzünü, ölümünün ardından. Muhakkak ki işte bunda, elbette âyet ‘alâmet vardır’, dinleyen bir toplum için!*
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
16:66 Ve inne lekum fîl en’âmi le ibreh (ibreten), nuskîkum mimmâ fî butûnihî min beyni fersin ve demin lebenen hâlisen sâigan liş şâribîn (şâribîne).
Ve muhakkak ki ‘çiftlik’ hayvanları da, sizlere elbette ibrettir. İçiririz sizlere karnındaki besin artıkları ve kan arasından ‘salgılanan’ şeyden; ki saf süt, içenlere ‘içimi’ hoştur.
16:67 Ve min semerâtin nahîli vel a’nâbi tettehîzûne minhu sekeren ve rızkan hasenâ (hasenen), inne fî zâlike le âyeten li kavmin ya’kılûn (ya’kılûne).
Ve mahsullerden, hurma ağaçları ‘meyvelerinden’ ve üzümler ki, edindiniz ondan şerbet-müskirat ve iyi bir rızık.* Muhakkak ki işte bunda, elbette âyet ‘alâmet vardır’, akıl yürüten bir toplum için!*
>2:219, 16:67, 37:45, 47:15<
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
16:68 Ve evhâ rabbuke ilen nahli enittehızî minel cibâli buyûten ve mineş şeceri ve mimmâ ya’rişûn (ya’rişûne).
Ve vahyetti Rabbin, dişi bal arısına ki, edinmesini dağlardan evler ‘kovanlar’ ve ağaçlardan ve ‘insanların’ kurdukları çardak ‘gibi dikip yükselttikleri’ şeylerden.
16:69 Summe kulî min kullis semerâti feslukî subule rabbiki zululâ (zululen), yahrucu min butûnihâ şarâbun muhtelifun elvânuhu fîhi şifâun lin nâs (nâsi), inne fî zâlike le âyeten li kavmin yetefekkerûn (yetefekkerûne).
„ Sonra ye, her mahsullerden ‘çiçeklerden’ ki, böylelikle yollarına sokul Rabbinin, mütevaziâne!* “. Çıkar onun karnından içki ki, türlü türlüdür renkleri. Onda ‘Bal’da’, bir şifa ‘vardır’ insanlar için. Muhakkak ki işte bunda, elbette âyet ‘alâmet vardır’, inceden inceye düşünen bir toplum için!*
>2:255, 3:83, 6:59, 13:15, 16:49, 17:44, 22:18, 67:14<
>7:52, 7:185, 10:101, 18:109, 23:71, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<
16:70 Vallâhu halakakum summe yeteveffâkum ve minkum men yureddu ilâ erzelil umuri li keylâ ya’leme ba’de ilmin şey’a (şey’en), innallâhe alîmun kadîr (kadîrun).
Ve Allâh, oluşumunu yapılandırarak yarattı sizleri! Sonra da sizleri vefat ‘bilinçsiz’ ettirir! Ve sizlerden kimileri, geri döndürülür ömrün en rezilliğine ki, bilememesi için bir bilgiden (bildikleri) ardından bir şey. Şüphesiz ki Allâh, en iyi bilendir; irade ettiğini, icraya kudretlidir!
16:71 Vallâhu faddale ba’dakum alâ ba’dın fîr rızk (rızkı), femellezîne fuddılû bi râddî rızkıhim alâ mâ meleket eymânehum fe hum fîhi sevâ’ (sevâun), e fe bi ni’metillâhi yechadûn (yechadûne).
Allâh, liyakatli kıldı bazılarınızı bazılarının üzerine, rızıkta.* Ne var ki, değiller liyakatli kılınan kimseler, rızıklarını geri döndürme ’iade etme’ konusunda, (kimsesiz kalan) sahip çıkıp elleri altındaki beslemelerine! Oysa onlar, onda ‘bu konuda’ eşittirler!* Öyleyse mücâdele etmeleri, Allâh’ın lütfuna ‘hakikat bilgisine’ mi?*
>4:34, 6:165, 17:21, 17:70, 43:32<
(Hizmetçileriyle eşitliği kendilerine yakıştıramadıkları hâlde, âciz putları kudretli Allâhû Teâlâ’ya eşit görüyorlar!)
>5:103, 6:136, 16:56, 16:71, 30:28<
16:72 Vallâhu ceale lekum min enfusikum ezvâcen ve ceale lekum min ezvâcikum benîne ve hafedeten ve rezakakum minet tayyibât (tayyibâti), e fe bil bâtıli yu’minûne ve bi ni’metillâhi hum yekfurûn (yekfurûne).
Ve Allâh, kıldı sizlere hemcinslerinizden eşler; ve kıldı sizlere eşlerinizden oğullar ve torunlar! Ve rızıklandırdı sizleri, temizinden! Buna rağmen mi asılsıza inananlardır ve onlar, Allâh’ın lütfunu ‘hakikat bilgisini’, inkâr ediyorlar?!
16:73 Ve ya’budûne min dûnillâhi mâ lâ yemliku lehum rızkan mines semâvâti vel ardı şey’en ve lâ yestetîûn (yestetîûne).
Ve ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk ederler, Allâh’tan ziyade ‘kutsallaştırılan zât’a, puta’.* Ki, ‘hiçbir’ şeye ehil olmayan onlara rızk ‘sağlamaya’, göklerden ve yerden ve mecal edemeyen şeylere.
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
16:74 Fe lâ tadribû lillâhil emsâl (emsâle), innallâhe ya’lemu ve entum lâ ta’lemûn (ta’lemûne).
Artık vurgulamayın Allâh’a emsal!* Şüphesiz ki, Allâh, bilir ve sizler bilmezsiniz ‘sırları ve açıklanan şeyleri’!*
>17:44, 26:23, 26:24, 42:11, 59:22, 59:23, 59:24, 112:4<
>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<
16:75 Daraballâhu meselen abden memlûken lâ yakdiru alâ şey’in ve men razaknâhu minnâ rızkan hasenen fe huve yunfiku minhu sırren ve cehrâ (cehren), hel yestevûn (yestevûne), elhamdulillâh (elhamdulillâhi), bel ekseruhum lâ ya’lemûn (ya’lemûne).
Vurgularla Allâh, emsal verdi: Ki, bir kul (köle) ‘düşün’; sahiplidir, muktedir olmaz bir şey üzerinde ‘elde etmeye’. Ve ‘diğer’ kişi ki, Bizden, iyi bir rızık ile rızıklandırdık onu; öyle ki o, bağış yapar ondan sırlarda ve açık olarak. ‘Onlar’, hiç eşit olur mu? (Ki âciz putları, kudretli Allâhû Teâlâ’ya eşit görüyorlar). ‘Esas’ yüceltilme, övgü, ‘sırf’ Allâh’adır! Yok onların birçoğu, bilmezler.
16:76 Ve daraballâhu meselen raculeyni ehaduhumâ ebkemu lâ yakdiru alâ şey’in ve huve kellun alâ mevlâhu eynemâ yuveccihhu lâ ye’ti bi hayr (hayrin), hel yestevî huve ve men ye’muru bil adli ve huve alâ sırâtın mustakîm (mustakîmin).
Ve vurgularla Allâh, emsal verdi: Ki, iki adam ‘düşün’; onlardan biri dilsizdir, muktedir olmaz bir şey üzerinde ‘elde etmeye’. Ve o, efendisi üstüne yüktür. Her nereye gönderse onu, bir hayır getirmez ‘hakkını koruyamaz’; hiç eşit olur mu o? Ve ‘diğer’ kişi ki, tembihler adaletle;* ve o, ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu’ yol istikâmeti üzeredir. (Ki âciz putları, kudretli Allâhû Teâlâ’ya eşit görüyorlar).
>2:282, 4:58, 16:76, 16:90, 49:9<
16:77 Ve lillâhi gaybus semâvâti vel ard (ardı), ve mâ emrus sâati illâ kelemhıl basari ev huve akreb (akrebu), innallâhe alâ kulli şey’in kadîr (kadîrun).
Ve Allâh’ındır, algılanamayanı göklerin ve yerin!* Ve sadece saatin (kıyâmet’in) emri ‘süresi’ ancak göz kırpmak gibidir veya o, daha yakın ‘hızlıdır’!* Şüphesiz ki Allâh, her şey üzerinde irade ettiğini, icraya kudretlidir!
>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<
Var olan her şeyi yok eden kıyâmetin hızı: – https://ikra.vision
16:78 Vallâhu ahrecekum min butûni ummehâtikum lâ ta’lemune şey’en ve ceale lekumus sem’a vel ebsâre vel ef’idete leallekum teşkurûn (teşkurûne).
Ve Allâh, çıkardı sizleri analarınızın karnından ‘hiçbir’ şey bilmezken. Ve var etti sizlere duyma ve görme duyuları ve gönül ‘idrak kuvveleri’! Ki, belki şükredersiniz!
16:79 E lem yerev ilet tayri musahharâtin fî cevvis semâ (semâi), mâ yumsikuhunne illallâh (illallâhu), inne fî zâlike le âyâtin li kavmin yu’minûn (yu’minûne).
Görmüyorlar mı ki, ‘Allâhû Teâlâ’nın, koyduğu doğa kurallarına’ riayet ettirilen kuşları, göğün yoğun kısmında? Ki onları, Allâh dışında ‘kimse, orada’ tutamaz. Muhakkak ki işte bunda, elbette âyetler ‘alâmetler vardır, samimi’ inanan bir toplum için!*
>2:2, 7:52, 10:38, 10:57, 16:102, 17:82, 17:106, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195<
16:80 Vallâhu ceale lekum min buyûtikum sekenen ve ceale lekum min culûdil en’âmi buyûten testehıffûnehâ yevme za’nikum ve yevme ikâmetikum ve min asvâfihâ ve evbârihâ ve eş’ârihâ esâsen ve metâan ilâ hîn (hînin).
Ve Allâh, kıldı sizlere evlerinizden sükûnet ‘yeri’! Ve var etti sizlere ‘çiftlik’ hayvanlarının derisinden ‘çadır’ evler ki, hafifçe taşınırsınız göç ettiğiniz gün; ve ikâmet ettiğiniz gün. Ve ‘koyunların’ yünlerinden ve ‘develerin’ tüylerinden ve kıllarından çeşitli eşya ve menfaatlendirilme, belli bir süre.
16:81 Vallâhu ceale lekum mimmâ halaka zılâlen ve ceale lekum minel cibâli eknânen ve ceale lekum serâbîle tekîkumul harra ve serâbîle tekîkum be’sekum, kezâlike yutimmu ni’metehu aleykum leallekum tuslimûn (tuslimûne).
Ve var etti sizlere Allâh, oluşumunu yapılandırarak yarattığı şeylerden gölgelikler! Ve var etti sizlere dağlardan mağaralar! Ve var etti sizlere ‘giyimlik’ gömlekler ki, sizleri hararetten korur ve ‘zırhlı’ gömlekler ki, sizleri darbeden korur! Böylelikle tamamlıyor ‘Allâhû Teâlâ’, lütfunu üzerlerinizdeki. Ki, belki ‘Allâhû Teâlâ’ya’ teslimiyeti benimsersiniz!
16:82 Fe in tevellev fe innemâ aleykel belâgul mubîn (mubînu).
‘Yâ Muhammed!’, Buna rağmen eğer ki, ‘geçmişe’ dönerlerse, artık sadece üzerindeki ‘sorumluluk, İlâhî esasları’ apaçık tebliğ etmektir!
16:83 Ya’rifûne ni’metallâhi summe yunkirûnehâ ve ekseruhumul kâfirûn (kâfirûne).
Ki, tanıyorlar Allâh’ın lütfunu ‘hakikat bilgisini’, sonra inkâr ederler onu. Ve onların birçoğu, inkârcılardır.
16:84 Ve yevme neb’asu min kulli ummetin şehîden summe lâ yu’zenu lillezînekeferû ve lâ hum yusta’tebûn (yusta’tebûne).
Ve o gün* harekete geçiririz her ümmetten bir şahit* ki, sonra da izin verilmez ‘mazerete; hakikat bilgisini’ örtmeye şartlanmış kimselere ve ne de gönül almalarına.
>11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 14:49, 21:103, 22:56, 24:24, 25:26, 28:66, 30:14<
>4:41, 16:84, 16:89, 17:71, 22:78, 33:45<
16:85 Ve izâ raellezîne zalemûl azâbe fe lâ yuhaffefuanhum ve lâ hum yunzarûn (yunzarûne).
Ve gördükleri zaman zalim kimseler azabı, artık hafifletilmez onlardan. Ve onlara göz açtırılmaz ‘süre verilmez’.*
>6:27, 25:26, 25:27, 32:12, 33:66, 33:67, 34:52, 34:53, 89:23<
16:86 Ve izâ raellezîne eşrekû şurekâehum kâlû rabbenâ hâulâi şurekâunellezîne kunnâ ned’û min dûnik (dûnike), fe elkav ileyhimul kavle innekum le kâzibûn (kâzibûne).
Ve gördükleri zaman ortaklarını (edindikleri ilâhlarını) ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran kimseler, derler ki: „ Rabbimiz… Şunlar ortaklarımız ki, ‘Senin’ yanın sıra davet ‘dua’ ettiğimiz! “.* Ne var ki, söz atarlar ‘kutsallaştırılan her türlü zât, put’ onlara: „ Doğrusu sizler, elbette yalancılarsınız! “.*
>3:151, 4:117, 6:100, 10:18, 23:117, 39:3, 42:21, 46:5<
>2:166, 4:117, 6:100, 10:28, 10:29, 14:36, 16:86, 18:52, 19:82, 21:65, 25:17, 28:63, 29:25, 34:40, 34:41, 35:14, 46:5, 46:6<
16:87 Ve elkav ilallâhi yevme izinis seleme ve dalle anhum mâ kânû yefterûn (yefterûne).
Ve bıraktılar Allâh’a ‘tutumlarını’, izin günü teslimiyeti benimseyip. Ve saptı (hatırdan, gönülden çıkarıldı) onlardan, uydurmuş oldukları şeyler!*
>2:166, 4:117, 6:100, 10:28, 10:29, 14:36, 16:86, 18:52, 19:82, 21:65, 25:17, 28:63, 29:25, 34:40, 34:41, 35:14, 46:5, 46:6<
16:88 Ellezîne keferû ve saddû an sebîlillâhi zidnâhum azâben fevkal azâbi bimâ kânû yufsidûn (yufsidûne).
O kimseler ki, ‘hakikat bilgisini’ örtmeye şartlanmışlardır; ve alıkoyarlar Allâh’ın yolundan. Ziyade ettik onlara, azap üstüne azabı, bozgun çıkarıyor olmaları sebebiyle.*
>6:123, 7:86, 8:36, 11:19, 14:3, 16:88, 17:16, 34:34, 43:23<
16:89 Ve yevme neb’asu fî kulli ummetin şehîden aleyhim min enfusihim ve ci’nâbike şehîden alâ hâulâ (hâulâi), ve nezzelnâ aleykel kitâbe tibyânen likulli şey’in ve huden ve rahmeten ve buşrâ lil muslimîn (muslimîne).
Ve o gün* harekete geçiririz her ümmetten bir şahit aleyhlerine, hemcinslerinden. ‘Yâ Muhammed!’, Ve getirdik seni de şahit olarak şunların aleyhlerine!* Ve Biz indirdik sana, kitabı (Kur’ân-ı Kerîm) ki, her şeyi açıklayan ve yönlendirilmeye ‘vesiledir’ ve bahşedilme, bağışlanma, esirgenmedir; ve müjdedir Müslümanlara (Allâhû Teâlâ’ya teslimiyeti benimseyen)!*
>11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 14:49, 21:103, 22:56, 24:24, 25:26, 28:66, 30:14<
>4:41, 16:84, 16:89, 17:71, 22:78, 33:45<
>2:2, 7:52, 10:38, 10:57, 16:102, 17:82, 17:106, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195<
16:90 İnnallâhe ye’muru bil adli vel ihsâni ve îtâi zîl kurbâ ve yenhâ anil fahşâi vel munkeri vel bagy (bagyi), yeizukum leallekum tezekkerûn (tezekkerûne).
Muhakkak ki Allâh, emreder adaletle ‘hükmetmeyi’* ve iyiliği!* Ve akrabalara ‘ihtiyaçlarını’ vermeyi!* Ve men eder, müstehcenlikten; ve fenalığı ve taşkınlık etmeyi!* ‘Allâhû Teâlâ’, sizlere nasihat veriyor ki, belki hatırda tutarsınız!
>2:282, 4:58, 16:76, 16:90, 49:9<
>4:36, 6:151, 16:90, 17:23, 28:77, 55:60, 71:28<
>2:219, 2:245<
>16:90, 24:21, 29:45<
16:91 Ve evfû bi ahdillâhi izâ ahedtum ve lâ tenkudûl eymâne ba’de tevkîdihâ ve kad cealtumullâhe aleykum kefîlâ (kefîlen), innallâhe ya’lemu mâ tef’alûn (tef’alûne).
Ve vefa edin, ‘verdiğiniz’ taahhüde, taahhütleştiğiniz zaman! Ve bozmayın yeminleri onu katileştirmenizden sonra! Ve kıldığınızda Allâh’ı üzerlerinize kefil. Şüphesiz ki, Allâh, bilir uyguladığınız şeyleri!
16:92 Ve lâ tekûnû kelletî nekadat gazlehâ min ba’di kuvvetin enkâsâ (enkâsen), tettehızûne eymânekum dehalen beynekum en tekûne ummetun hiye erbâ min ummeh (ummetin), innemâ yeblûkumullâhu bih (bihî), ve le yubeyyinenne lekum yevmel kıyâmeti mâ kuntum fîhi tahtelifûn (tahtelifûne).
Ve olmayın karı gibi ki, tekrar tel tel çözer sonradan, kuvvetlice eğrilmiş yünün ipini! Edindiniz yeminlerinizi aldatmaya ‘alet’, aranızda, olduğunda bir ümmetin diğer bir ümmetten daha ziyade. Fakat dener sizleri Allâh, onunla ‘yeminlerinizle’!* Ve ‘Allâhû Teâlâ’ mutlaka beyan eder sizlere, kıyâmet günü ki, ihtilâf ediyor olduğunuz şeyleri!
>8:25, 9:126, 21:35, 29:2<
16:93 Ve lev şâallâhu le cealekum ummeten vâhideten ve lâkin yudıllu men yeşâu ve yehdî men yeşâ’ (yeşâu), ve le tus’elunne ammâ kuntum ta’melûn (ta’melûne).
Ve eğer dileseydi Allâh, ‘insanı tercihsiz kılmayı’, elbette kılardı sizleri ‘aynı inançtan’ bir ümmet. Ve lâkin şaşırtır, dilediği ‘müstahik’ kişiyi* ve yönlendirir dilediği ‘rızasına uyan’ kişiyi ‘razı olduğu yola’!* Ve mutlaka sorgulanırsınız, gayret ediyor olduğunuz şeylerden!
>4:48, 6:88, 7:146, 8:23, 8:51, 9:80, 16:107, 16:108, 40:12, 47:28<
>2:256, 5:16, 5:48, 7:178, 9:126, 16:9, 18:29, 31:22, 39:41, 64:11<
16:94 Ve lâ tettehızû eymânekum dehalen beynekum fe tezille kademun ba’de subûtihâ ve tezûkus sûe bimâ sadedtum an sebîlillâh (sebîlillâhi), ve lekum azâbun azîm (azîmun).
Ve edinmeyin yeminlerinizi aranızda, aldatmaya ‘alet’! Yoksa kayar ayak, sabitliğinin sonrasında.* Ve tadarsınız kötülüğü, alıkoyduğunuz sebebiyle, Allâh’ın yolundan ve sizleredir büyük azap.
>2:250, 3:146, 3:147, 8:11, 16:94, 47:7<
16:95 Ve lâ teşterû bi ahdillâhi semenen kalîlâ (kalîlen), innemâ indallâhi huve hayrun lekum in kuntum ta’lemûn (ta’lemûne).
Ve pazarlamayın Allâh’ın ‘adına verdiğiniz’ taahhüdü, ancak az bir bedele! Allâh’ın katında o, en hayırlısıdır sizlere ki, bir bilmiş olsanız!
16:96 Mâ ındekum yenfedu ve mâ ındallâhi bâk (bâkın), ve le necziyennellezîne saberû ecrehum bi ahseni mâ kânû ya’melûn (ya’melûne).
Ki, yanınızdaki şeyler tükenir. Ve Allâh’ın katındaki şeyler kalıcıdır. Ve mutlaka ödüllendiririz o kimseleri ki, sabrettiler; ecirlerinin en iyisiyle, gayret ediyor oldukları şeylerden.*
>16:30, 16:41, 16:96, 16:97, 18:88, 39:10<
16:97 Men amile sâlihan min zekerin ev unsâ ve huve mu’minun fe le nuhyiyennehu hayâten tayyibeh (tayyibeten), ve le necziyennehum ecrehum bi ahseni mâ kânû ya’melûn (ya’melûne).
Kimin gayretleri erdemliyse, erkeklerden veya kadın; ve o, ‘samimi’ inandıysa, o hâlde mutlaka, temiz ‘arınmış bir’ hayat yaşatırız ona.* Ve mutlaka ödüllendiririz ecirlerinin en iyisiyle, gayret ediyor oldukları şeylerden.
>16:30, 16:41, 16:96, 16:97, 18:88, 39:10<
16:98 Fe izâ kare’tel kur’âne festeız billâhi mineş şeytânir racîm (racîmi).
Artık Kur’ân okuduğun zaman hemen Allâh’a sığın, şeytanın ‘şerrinden’ ki, taşlanmıştır (merhametinden uzaklaştırılmıştır)!*
>7:200, 16:98, 16:99, 16:100, 23:97, 23:98, 41:36, 43:36, 114:1, 114:2, 114:3, 114:4, 114:5, 114:6<
16:99 İnnehu leyse lehu sultânun alellezîne âmenû ve alâ rabbihim yetevekkelûn (yetevekkelûne).
Doğrusu o ‘şeytanın’, yoktur onun salahiyeti, o kimseler üzerlerinde ki, ‘samimi’ inananlardır!* Ve ‘onlar’ Rablerine itimat edenlerdir!
>2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<
16:100 İnnemâ sultânuhu alellezîne yetevellevnehu vellezîne hum bihî müşrikûn (müşrikûne).
Sadece onun ‘şeytanın’ salahiyeti, ona dönenlerin üzerlerindedir. Ve o kimselerdir ki onlar, onunla ‘şeytanın vesveseleriyle, Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıranlardır!
16:101 Ve izâ beddelnâ âyeten mekâne âyetin vallâhu a’lemu bimâ yunezzilu kâlû innemâ ente mufter (mufterin), bel ekseruhum lâ ya’lemûn (ya’lemûne).
Ve değiştirdiğimiz zaman, bir âyetin yerini, ‘diğer’ bir âyetle… Ve Allâh, en iyi bilendir; bilerek indirdiği şeyi ‘âyetlerini’,* dediler ki: „ Sen sadece uyduransın! “. Yok onların birçoğu, bilmezler.
>4:82, 6:35, 6:37, 7:203, 13:7, 13:38, 20:133, 23:71, 29:51<
(Bu konu, hakikati örtmeye şartlanmışların alâmet beklentisi üzerinedir; aksi hâlde 4:82’de bildirilen, çelişki olurdu!)
16:102 Kul nezzelehu rûhul kudusi min rabbike bil hakkı li yusebbitellezîne âmenû ve huden ve buşrâ lil muslimîn (muslimîne).
‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Onu, indirdi Ruh’ûl Kudüs (Kutsal Ruh; Melek) Rabbinden, hak ile ‘gayeyle’! Sabit kılmak için ‘samimi’ inanan kimseleri ve yönlendirilmeye ‘vesiledir’ ve müjdedir Müslümanlara (Allâhû Teâlâ’ya teslimiyeti benimseyen)! “.*
>5:110, 16:2, 16:102, 17:85, 58:22, 66:12<
16:103 Ve lekad na’lemu ennehum yekûlûne innemâ yuallimuhu beşer (beşerun), lisânullezî yulhıdûne ileyhi a’cemiyyun ve hâzâ lisânun arabiyyun mubîn (mubînun).
Ve andolsun ki, biliyoruz dediklerini ki: „ Zaten ona öğreten insanoğlu! “. Ki, saptıran kimselerin lisanı ‘Arapçaya’ yabancıdır. Ve bu ‘Kur’ân-ı Kerîm’, apaçık Arapça lisanıdır.**
>2:2, 7:52, 10:38, 10:57, 16:102, 17:82, 17:106, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195<
>14:4, 16:103, 19:97, 46:12<
16:104 İnnellezîne lâ yu’minûne bi âyâtillâhi lâ yehdîhimullâhu ve lehum azâbun elîm (elîmun).
Muhakkak o kimseler ki, inanmazlar Allâh’ın âyetlerine!* ‘Hakikati örtmeye şartlandıkları için, razı olduğu yola’ yönlendirmez onları, Allâh.* Ve onlaradır, elem azap.*
>4:153, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 10:97, 14:11, 14:47, 23:71, 29:51<
>2:171, 3:108, 6:104, 7:101, 7:179, 8:22, 8:23, 10:100, 13:19, 17:72, 17:97, 21:45, 22:46, 25:44, 40:35, 64:11, 67:10<
>2:39, 2:81, 2:257, 4:56, 10:27, 13:5, 21:39, 36:63, 39:8, 40:6<
16:105 İnnemâ yefterîl kezibellezîne lâ yu’minûne bi âyâtillâhi ve ulâike humul kâzibûn (kâzibûne).
Sadece uydururlar yalanla o kimseler ki, inanmazlar Allâh’ın âyetlerine!* Ve işte onlar… Onlar, yalancılardır!*
>4:153, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 10:97, 14:11, 14:47, 23:71, 29:51<
>18:49, 22:76, 23:105, 29:3, 29:68, 41:20, 43:80, 50:16, 50:17, 50:18, 69:49<
16:106 Men kefere billâhi min ba’di îmânihî illâ men ukrihe ve kalbuhu mutmainnun bil îmâni ve lâkin men şereha bil kufri sadran fe aleyhim gadabun minallâh (minallâhi), ve lehum azâbun azîm (azîmun).
Kim inkâr ederse Allâh’ı, îmânı ardından; ki müstesnadır, baskılanan kimse ve yüreği îmânla kanaat olmuşken;* ve lâkin kim açarsa inkâra göğüs ‘gönül’, öyleyse üzerlerinedir, Allâh’tan gazap!* Ve onlaradır, büyük azap!*
>2:225, 2:284, 5:89, 33:5, 66:2<
>3:90, 3:105, 3:106, 4:137, 16:106<
>2:39, 2:81, 2:257, 4:56, 10:27, 13:5, 21:39, 36:63, 39:8, 40:6<
16:107 Zâlike bi ennehumustehebbûl hayâted dunyâ alel âhıreti ve ennallâhe lâ yehdîl kavmel kâfirîn (kâfirîne).
İşte bu, onların, ‘tercih edip’ seviyor olmalarındandır dünya hayatını, âhirete karşı. Ve ‘bilin’ Allâh’ın, ‘razı olduğu yola’ yönlendirmez olduğunu, inkârcılar toplumunu!*
>8:18, 8:19, 12:52, 16:107<
16:108 Ulâikellezîne tabeallâhu alâ kulûbihim ve sem’ihim ve ebsârihim, ve ulâike humul gâfilûn (gâfilûne).
İşte onlar, o kimselerdir ki, Allâh’ın mühürledikleridir kalplerinin üzerini ve duymalarının ve ‘kalp gözüyle’ görmelerine de* (anlamak istemedikleri için, idrak kuvveleri kilitlidir).* Ve işte onlar… Onlar, vurdumduymazlardır!*
>4:48, 6:88, 7:146, 8:23, 8:51, 9:80, 16:107, 16:108, 40:12, 47:28<
>2:171, 3:108, 6:104, 7:101, 7:179, 8:22, 8:23, 10:100, 13:19, 17:72, 17:97, 21:45, 22:46, 25:44, 40:35, 64:11, 67:10<
>4:163, 4:164, 4:165, 6:130, 6:131, 6:155, 6:156, 6:157, 7:172, 7:173, 17:15, 20:134, 26:208, 28:59, 35:24, 67:8, 67:9<
16:109 Lâ cereme ennehum fîl âhıreti humul hâsirûn (hâsirûne).
Hiç kuşkusuz ki, onlar, âhirette en çok hüsranda olanlardır.
16:110 Summe inne rabbeke lillezîne hâcerû min ba’di mâ futinû summe câhedû ve saberû inne rabbeke min ba’dihâ le gafûrun rahîm (rahîmun).
Sonra muhakkak ki Rabbin, o kimselere ki, hicret ‘göç’ ettiler ‘inkâra dayatılıp’, işkenceye uğratılmalarının ardından;* ve cihâd (kararlılıkla İslâm’ı yaşama mücâdelesi) ettiler* ve sabrettiler, şüphesiz ki Rabbin, ardından fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır;* inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!
>2:225, 2:284, 5:89, 33:5, 66:2<
>3:142, 4:95, 9:20, 22:78, 29:69, 47:31<
>4:48, 5:39, 15:49, 17:25, 20:82, 25:71, 28:16, 39:53<
16:111 Yevme te’tî kullu nefsin tucâdilu an nefsihâ ve tuveffâ kullu nefsin mâ amilet ve hum lâ yuzlemûn (yuzlemûne).
O gün gelir ki,* her tür benlik müdâfaa eder canını. Ve ‘olanca’ vefa edilir her benliğe, gayretleri. Ve onlar zulmedilmezler.*
>11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 14:49, 21:103, 22:56, 24:24, 25:26, 28:66, 30:14<
>7:8, 7:9, 23:102, 23:103, 99:7, 99:8, 101:6, 101:7, 101:8, 101:9<
16:112 Ve daraballâhu meselen karyeten kânet âmineten mutmainneten ye’tîhâ rızkuhâ ragaden min kulli mekânin fe keferet bi en’umillâhi fe ezâkahallâhu libâsel cûi vel havfi bimâ kânû yasnaûn (yasnaûne).
Ve vurgularla Allâh, emsal verdi: Bir memleket ‘halkı’ ki, emniyette ve kanaatkâr; oraya geliyordu rızkı, bolca, her yerden. Ne var ki, nankörlük ettiler Allâh’ın lütuflandırmasına. Bunun üzerine tattırdı onlara Allâh, açlık örtüsü ve korku ki, üretiyor oldukları şeylerin ‘etkilerinden’.
16:113 Ve lekad câehum resûlun minhum fe kezzebûhu fe ehazehumul azâbu ve hum zâlimûn (zâlimûne).
Ve andolsun ki, geldi onlara bir elçi onlardan, öyle ki, yalanladılar onu. Bunun üzerine aldı ‘yakaladı’ onları bir azap.* Ve onlar, zalimlerdir.
>6:42, 6:43, 6:44, 6:45, 7:95, 7:96, 7:97, 7:98, 11:117, 15:4, 19:74, 19:75, 21:6, 23:64, 23:76<
16:114 Fe kulû mimmâ razakakumullâhu halâlen tayyiben veşkurû ni’metallâhi in kuntum iyyâhu ta’budûn (ta’budûne).
O hâlde yiyin, Allâh’ın sizleri rızıklandırdığı şeylerden, ki ‘sadece’ helâl ‘caiz’, temizinden! Ve şükredin Allâh’ın lütfuna ki, eğer yalnızca O’na ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk ederseniz!*
>2:21, 2:153, 2:186, 6:102, 7:55, 7:56, 7:205, 15:98, 15:99, 17:110, 20:8, 59:24, 98:5<
16:115 İnnemâ harreme aleykumul meytete veddeme ve lahmel hınzîri ve mâ uhılle li gayrillâhi bih (bihî), fe menıdturra gayre bâgın ve lâ âdin fe innallâhe gafûrun rahîm (rahîmun).
Sadece haram ‘caiz olmaz kıldı’ üzerlerinize ki: Leşi ve kanı ve domuz etini! Ve helâl ‘caiz’ değil ‘kıldı’ onu, Allâh’tan gayrısı için ‘adlandırmayı’! Ancak kim darda kalırsa, haddi aşmaksızın ve sınırsız olmaksızın ‘yer’! O hâlde şüphesiz ki Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır;* inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!
>4:48, 5:39, 15:49, 17:25, 20:82, 25:71, 28:16, 39:53<
16:116 Ve lâ tekûlû limâ tesıfu elsinetukumul kezibe hâzâ halâlun ve hâzâ harâmun li tefterû alâllâhil kezib (kezibe), innellezîne yefterûne alâllâhil kezibe lâ yuflihûn (yuflihûne).
Ve söylemeyin, dillerinizin yalan vasıflandırdığı şeyler için: „ Bu helâldir ‘caiz’ ve bu haramdır ‘caiz olmaz’! “. İftira etmeniz için Allâh’a ki, ‘emridir’ yalanıyla! Muhakkak ki uyduran kimseler, Allâh ‘adına’ yalanı,* felâha eremezler!
>2:168, 2:169, 7:33, 16:116<
16:117 Metâun kalîlun ve lehum azâbun elîm (elîmun).
‘Elde ettikleri’, az bir geçimliktir ‘dünyada’. Ve onlaradır, elem azap.*
>2:39, 2:81, 2:257, 4:56, 10:27, 13:5, 21:39, 36:63, 39:8, 40:6<
16:118 Ve alellezîne hâdû harremnâ mâ kasasnâ aleyke min kabl (kablu), ve mâ zalemnâhum ve lâkin kânû enfusehum yazlimûn (yazlimûne).
‘Yâ Muhammed!’, Ve Yahudi kimseler üzerlerine haram ‘caiz olmaz’ kıldık, kıssa ettiğimiz ‘bahsettiğimiz’ şeyleri sana, daha önce de!* Ve zulmetmedik onlara; ve lâkin ‘onlar, günaha sebebiyet vererek’, benliklerine zulmediyorlardı.
>3:93, 4:160, 6:146<
16:119 Summe inne rabbeke lillezîne amilûs sûe bi cehâletin summe tâbû min ba’di zâlike ve aslahû inne rabbeke min ba’dihâ le gafûrun rahîm (rahîmun).
Sonra muhakkak ki Rabbin, o kimselere ki, gayretlendiler kötülüğe cahillikle ‘düşüncesizce’, sonra da tövbe ettiler ardından ve ‘gidişatı’ düzelttiler, Şüphesiz ki Rabbin, işte bunun ardından, elbette fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır;* inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!
>4:48, 5:39, 15:49, 17:25, 20:82, 25:71, 28:16, 39:53<
16:120 İnne ibrâhîme kâne ummeten kâniten lillâhi hanîfâ (hanîfen) ve lem yeku minel muşrikîn (muşrikîne).
Muhakkak ki İbrâhîm, bir ümmettendi ki, Allâh’a âmâde olan Hanif’ti (yegâne İlâh’a inanan).* Ve değildi ‘İbrâhîm aleyhisselâm, Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıranlardan.*
>3:19, 3:83, 3:84, 3:85, 5:3, 6:161, 10:105, 16:123, 21:25, 30:30<
>6:79, 6:121, 6:137, 9:6, 30:31, 60:4<
16:121 Şâkiren li en’umih (en’umihî), ictebâhu ve hudâhu ilâ sırâtın mustekîm (mustekîmin).
Şükredendi O’nun lütuflarına. ‘Allâhû Teâlâ’, seçti onu ve yönlendirilmeye ‘vesile kıldı’ onu, ‘razı olduğu’ yol istikâmetine.*
>2:256, 5:16, 5:48, 7:178, 9:126, 16:9, 18:29, 31:22, 39:41, 64:11<
16:122 Ve âteynâhu fîd dunyâ haseneh (haseneten), ve innehu fîl âhıreti le mines sâlihîn (sâlihîne).
Ve verdik ona, dünyada iyilikler; ve muhakkak ki o, âhirette de elbette erdemlilerdendir.
16:123 Summe evhaynâ ileyke enittebi’ millete ibrâhîme hanîfâ (hanîfen), ve mâ kâne minel muşrikîn (muşrikîne).
‘Yâ Muhammed!’, Sonra vahyettik** sana ki, uymayı İbrâhîm’in milletine Hanif (yegâne İlâh’a inanan) ‘olarak’!* Ve olmadı ‘İbrâhîm aleyhisselâm, Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıranlardan.*
>2:253, 4:164, 7:62, 7:117, 7:143, 19:9, 21:45, 42:51<
(42:51’den bilindiği gibi, Allâhû Teâlâ’nın, hiçbir insanla konuşması olmamıştır! Kelâmıyla olsa da, yine vahiyledir veya melekler aracılığıyla.)
>3:19, 3:83, 3:84, 3:85, 5:3, 6:161, 10:105, 16:123, 21:25, 30:30<
>6:79, 6:121, 6:137, 9:6, 30:31, 60:4<
16:124 İnnemâ cuiles sebtu alellezînahtelefû fîh (fîhî), ve inne rabbeke le yahkumu beynehum yevmel kıyâmeti fîmâ kânû fîhi yahtelifûn (yahtelifûne).
Ancak ki, kılındı Cumartesi’ler (kutsal şabat tatili), onda ihtilâf edenlerin üzerlerine ‘Yahudilere’.* Ve muhakkak ki Rabbin, elbette hükmeder onların aralarında kıyâmet günü, hakkında ihtilâf ediyor oldukları şeyleri.*
>2:65, 4:154, 16:124<
>6:60, 9:109, 9:110, 10:19, 24:64, 27:83, 27:84, 27:85<
16:125 Ud’u ilâ sebîli rabbike bil hikmeti vel mev’ızatil haseneti ve câdilhum billetî hiye ahsen (ahsenu), inne rabbeke huve a’lemu bi men dalle an sebîlihî ve huve a’lemu bil muhtedîn (muhtedîne).
‘Yâ Muhammed!’, Davet et, Rabbinin yoluna hükümlerle ve iyi nasihatle! Ve müdâfaa et onlara, onunla ki o, iyi ‘niyetle’! Şüphesiz ki Rabbin… Ki O’dur, en iyi bilen; yolundan sapan kimseyi! Ve O’dur, en iyi bilen; ‘razı olduğu yola’ yönlendirilmişleri de!
16:126 Ve in âkabtum fe âkıbû bi misli mâ ûkıbtum bih (bihî), ve le in sabertum le huve hayrun lis sâbirîn (sâbirîne).
Ve eğer eziyet ederseniz, öyleyse benzeriyle eziyet edin ki, onunla eziyet edildiğiniz şeyin!* Ve eğer mutlaka sabrederseniz, elbette o, en hayırlısıdır sabredenler için.
>2:190, 2:193, 4:76, 8:39, 9:12, 9:29, 9:123, 60:8, 60:9<
16:127 Vasbır ve mâ sabruke illâ billâhi ve lâ tahzen aleyhim ve lâ teku fî daykın mimmâ yemkurûn (yemkurûne).
‘Yâ Muhammed!’, Ve sabret! Ki sabrın, ancak Allâh’ın ‘desteği’ iledir! Ve hüzünlenme, onlar ‘davetine uymadılar diye’!* Ve olma daraltı içinde, kurdukları düzenler sebebiyle!
>5:48, 5:49, 11:12, 11:112, 11:113, 17:74, 28:87<
16:128 İnnallâhe meallezînettekav vellezîne hum muhsinûn (muhsinûne).
Muhakkak ki Allâh, ‘günahlardan’ korunan kimselerle beraberdir! Ve o kimselerdir ki onlar, ‘kendisini’ koruyan, iyilerdir!
https://ikra.vision
Kur’ân-ı Kerîm esaslarına lâyık Çeviri ve Mucizeleri